Teslim Şekilleri 2010 (Incoterms 2010) tarafından kabul görülen dış ticaret teslim şekilleri; EXW, FCA, FAS, FOB, CFR, CIF, DAT, CPT, DAP, CIP, DDP olarak listelenmektedir.

1. Grup Teslim Şekilleri

EXW – Ex Works (İş Yerinde Teslim)

Satıcı, malları kendi üretim alanında hazır hale getirir ve üretilen malları teslim etmek ile sorumludur. EXW teslim şekli, alıcıya maksimum sorumluluğu yüklerken satıcıya minimum sorumlulukları yükler. Malların satışı sırasında ilk teklifi verme aşamasında sıklıkla kullanılır. EXW, satıcı ürettiği malları (işyerinde, fabrikada, depoda veya herhangi bir tesiste) teslim edebileceği anlamına gelir.

Alıcının tüm nakliye masraflarını ödediği bu teslim şeklinde tüm riskler nihai varış noktasına kadar yine alıcıdadır. Sektör içerisinde çoğu firma ürettiği malları satarken nakliye masraflarını karşılayarak eşyanın değeri üzerine ekler ve teslim şeklini EXW olarak kullanabilir; bu gibi durumlarda da firmalar hem ürünü satabilmek amacıyla hem gümrük işlemlerini yalnızca Türk vatandaşlarının yapabileceği kuralına uymak amacıyla yapmaktadır.

FCA – Free Carrier (Taşıyıcı Masrafsız)

Satıcının, ihracata konu olan malları alıcı tarafından belirtilen ilk taşıyıcıya kendi iş yerinden veya belirtilen yerde teslim etmek ile yükümlü olduğu teslim şeklidir. Riskler teslimat sonrası alıcıya geçer.

CPT – Carriage Paid To (Taşıma Ödenmiş Olarak)

Multimodel taşımalar dahil her türlü taşıma şekli ile kullanılabilir. Taşımacı satıcı tarafından belirlenir yani navlunu satıcı ödemektedir. Buradaki masraflara ek olarak, ihracat gümrükleme masrafları da satıcıya ait olacaktır. Mallar, satıcı tarafından ilk taşıyıcıya teslim edildikten sonar riskler alıcıya geçer.

CIP – Carriage and Insurance Paid to (Taşıma ve Sigorta Ödenmiş Olarak)

CIP karayolu, havayolu, demiryolu ve multimodel taşımalarda kullanılabilecek şekilde düzenlenmiş teslim şeklidir. CIF ile eşdeğerdir. Satıcı kendi seçtiği bir taşıyıcıya asgari teminatları sağlayarak yaptırdığı sigorta (ki geniş kapsamlı sigorta yapılabilir kısıtlama yok) ile malları teslim eder. Mallar ilk taşıyıcıya teslim edildiğinde riskler alıcıya geçer. Burada risklerin geçiş yapacağı yerleri alıcı ve satıcı kendi arasında düzenleyeceği satım sözleşmesi ile belirleyebilir.

DAT – Delivered at Terminal (Terminalde teslim)

“Terminal” terimi, rıhtım, depo, konteyner sahası, yol, demiryolu veya hava kargo istasyonu gibi üstü açık veya kapalı olabilecek herhangi bir yeri kapsar. Satıcı malları belirlenen bu varış noktalarından birine getirmesi ve taşıma aracından boşaltılmasına kadar tüm hasar ve masrafları üstlenir. Bunlar gerçekleştikten sonra riskler alıcıya geçer.

DAP – Delivered at Place (Belirlenen yerde teslim)

Satıcı malları belirlenen varış noktasına getirmekle sorumludur. Tüm hasar ve masrafları bu noktaya gelene kadar üstlenir. Varış noktasına varılması halinde riskler alıcıya geçer.

DDP – Delivered Duty Paid (Gümrük Ödenmiş Olarak Teslim)

Satıcı için en masraflısı teslim şeklidir. Alıcının ülkesindeki belirtilen yere teslim edene kadar ithalat vergileri ve diğer masrafları ödemekle yükümlüdür. Satıcıya maksimum sorumluluğun yüklendiği ve alıcının minimum sorumluluğu aldığı teslim şeklidir.

2. Grup Teslim Şekilleri 2010 (Incoterms 2010) (Deniz ve iç su)

FAS – Free Alongside Ship (Gemi Doğrultusunda Masrafsız)

Satıcı, alıcı tarafından seçilen geminin doğrultusunda (örneğin bir rıhtımda veya bir mavnada) bırakarak teslim etmesini ifade eder. Genellikle ağır yükler ve dökme yükler için kullanılır. Mallara ilişkin hasar ve masraflar, mallar gemi doğrultusunda bırakıldığı zaman alıcıya geçer ve alıcı bu andan itibaren bütün masraflara katlanır.

FOB – Free On Board (Gemide Masrafsız)

Muhtemelen en sevdiğim teslim şekli olduğunu söyleyebilirim. Satıcının malları belirlenen yükleme limanında, alıcı tarafından seçilen gemide (gemi güvertesi tanımı daha doğru olabilir) veya belirlenen şekilde ulaştırılan malları temin ederek teslim etmesini ifade eder. En önemli kuralı mallara ilişkin hasar ve masraflar mallar gemide bulunduğunda alıcıya geçer, alıcı bu andan itibaren bütün masraflara katlanır.

CFR – Cost and Freight (Masraflar ve Navlun)

Satıcı, malları varış limanına getirmek için masrafları ve navlunu ödemek zorundadır. Ancak, mallar gemiye yüklendikten sonra risk alıcıya aktarılır. Mallar için sigorta dahil değildir.

CIF – Cost, Insurance and Freight (Masraflar, Sigorta ve Navlun)

Yine en sevdiğim teslim şekillerinden birisidir. CIF teslim şeklinde satıcının ek olarak sigortayı ödemesi haricinde CFR ile aynıdır. Yine mallar gemiye yüklendikten sonra risk alıcıya aktarılır.